eerste servische dag

na een koude heldere nacht snel onze laatste bulgaarse levas omgezet in wijn en dan naar de grens.
het weer vandaag is prachtig maar lichtbewolkt met veel zon en een paar graadjes boven nul.
de grens-formaliteiten gingen snel en toen verder op zoek naar de servische donau route, die daar het echtste is via een cross-country weg, op aarde en ijs en water, haast in de donau.
dan verder langs allerlei bezienswaardigheden: de grote donau-sluizen complexen, decebal uitgehouwen in de rotsen aan de overkant (roemenie dus), dan de kleine en de grote kazan (zo noemen ze de smalste plaatsen: kazan is een turks woord en betekent ketel).
langs forten fetislam en golubac. de weg was prima maar ernaast lag soms wel een pak sneeuw.
de route is hier veel aardiger dan in bulgarije, de dorpjes ook gezelliger met mooiere huizen en gezellige cafes en restaurants en de donau is veel spectaculairder hier,
maar toch blijven de wegen niet zo best, zeker voor fietsers!
nu aangekomen in veliko gradişte net waar de bergen naast de donau wat afvlakken en bij een eiland in de donau waar ze het gebied zilvermeer noemen.
rond 15:00 aangekomen maar dat is met de veranderde tijd (servie heeft dezelfde tijd als nederland) voor ons eigenlijk een uurtje later, bij een klein hotel-restaurant MADERA (erg aardig en toch erg goedkoop, net als in bulgarije trouwens).